We werden veel te laat wakker, voor een Pelgrim dan😜 Het was bijna 8.00uur en voordat we eenmaal op pad waren was het 9.45uur.
We ontbeten met een stel uit Wallonië die ons diverse tips aan de hand deden.
Wij blij en we gaan er zeker ons voordeel meedoen maar nu ff niet want vandaag kwamen, door een aantal leuke ontmoetingen, we in tijdnood.
De tempels sluiten om 17.00uur en bij Tempel 7 kwamen we om 16.50 binnen “gerend”.
Van het stel uit België kregen we het e-mailadres van een vrouw op het kunsteiland Nao Shima waar we een paar dagen heen willen, bijna aan het eind van de tocht.
We gingen om pad naar Tempel 2 een uurtje lopen van waar we hadden geslapen.
Door nauwe straatjes met allerlei laagbouw schots en scheef door elkaar neergezet met een enkele keer een prachtig oud huis er tussen.
De tuinen zijn niet zo Japans als dat we ons dat in Nederland doen voorkomen met af en toe een uitschieter met grote bonsai-bomen en rotsblokken tussen veel grint of alleen maar grint.
Bij Tempel 2 was alles nieuw voor ons.
We bogen voordat we de hoofdpoort doorgingen, we wasten onze handen en mond, we luiden de bel en we staken een kaarsje aan waar we dan weer het wierook mee aanstaken.
We hebben ons niet gewaagd aan de soetra’s, dat lieten we aan de Japanners over.
We bezochten de hoofdtempel en de tempel van Kobo Dashi die deze tocht liep ergens in de achtste eeuw.
Daarna lieten we het tweede stempel in ons boek maken, zo gaaf!
Bij de volgende tempel nr 3 wachtte ons een verrassing.
Nadat we door de poort naar binnen waren gekomen, kwam er een Engelssprekende dame op ons af.
Ze vertelde leraar te zijn op een middelbare school en of de leerlingen voor ons een kopje mochten maken.
Daar hadden we wel zin en we werden naar een bankje gebracht.
Naast ons was een leerling, onder begeleiding van een oudere dame, bezig met het maken van macha thee.
Met een soort borstel/garde klopte ze het machapoeder met wat water tot schuim waarna er gekookt water op werd gegoten.
Daar kwam het: twee meisjes hadden twee “soepkommen” op een servet in beide handen en gaven dat aan ons waarop wij het weer met twee handen aanpakten.
Wat een verwennerij, echt lekker en niet zoals wel vaker in Nederland, er een grasmaak aan zat.
We kregen nog een tasje met lekkers en niet veel later ruimden ze alles op.
Later hoorden we dat die school dat ritueel 1x per maand in deze tempel uitvoert, wij geluk!
We vergaten nog bijna een stempel te halen.
Onderweg naar de volgende stop liepen we door een bamboebos, bamboe zo dik als je pols, met het ruisen van de wind door de bladeren.
Er waren op dit stuk ook veel begraafplaatsen met nieuwe en oude stenen allemaal dezelfde kant op.
We klommen naar boven over de weg en boven op de berg lag een schitterende tempel met mooie tuinen, prachtige tempels en het was er heerlijk rustig.
Toen we na een stempel de tempel verlieten, stond er bij de poort een man met flesjes drinken en snaai.
Hij was in een jolige bui en praatte met iedereen en met ons met handen en voeten.
Bij de volgende tempel moesten we eerst een flink aantal trappen af om in de tuin te komen, dan het complex voorbij lopen om toch vooral via de hoofdpoort naar binnen te gaan.
Inmiddels raakten we een beetje gewend aan de rituelen en konden we wat meer genieten.
Via een weg van Pocket Earth liepen we heerlijk over een landweggetje ipv langs een weg met auto’s.
Maar de boer die ons zag lopen dacht dat we verdwaald waren, zette zijn trekker stil en kwam op ons af
om te vertellen dat we verkeerd liepen en zo en zo weer op de weg (met auto’s) konden komen.
Ze zijn hier echt super vriendelijk en behulpzaam, we hebben gedaan wat hij ons vertelde.
Bij tempel 6 kwamen we erachter dat we nog maar een half uurtje hadden om bij nr.7 te komen.
Dus we haalden meteen ons stempel, liepen de weg op en liepen verkeerd, niet op de bordjes gelet.
Wij na zo’n halve kilometer weer terug gelopen waar we een Canadees tegen het lijf liepen waar we al eerder een praatje mee hadden gemaakt.
Hij liep het vuur uit z’n sloffen want ook hij wilde heel graag nog een stempel in zijn boek.
Wij achter hem aan om uiteindelijk vlak voor sluitingstijd de tempel binnen te stormen op zoek naar het gebouw waar de Kaligraaf zat.
En zo hebben we nu 7 karakters in ons boek staan!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten