28 Oktober

 Het huis waar wij vannacht sliepen, zat helemaal vol.

Ik vroeg me af of ze allemaal net zo beroerd geslapen hadden als ik.
Nou hadden we bij het boeken van een onderkomen niet veel keus gehad maar dat dit huis aan een hele drukke weg lag, dat hadden we niet gezien.
En dus raasde het verkeer bijna dwars door onze slaapkamer heen met als absolute uitschieter een motorrijder die met vol gas van A naar B reed zonder ook maar 1 keer wat minder gas te gebruiken.
Het leek wel een zelfmoordpoging.
En dus zaten we even na 6.00uur aan een witte boterham met pindakaas!!!
Een dampende kop koffie erbij maakte ons ontbijt compleet.
Veel vroeger dan gisteren liepen we onder een strakblauwe lucht naar Usacho.
Uiteraard lag de eerste tempel op een berg waar we genoten van een groep Japanse pelgrims die een lied zongen en dat ondersteunde met belletjes.
Een paar uur later moesten we een heuse pas bedwingen omdat de tunnel van bijna een kilometer lang voor ons geen optie was.
Naar de pas was het 800m. klimmen om langs de andere kant veel minder stijl af te dalen over 1300m. 
Sieb had zijn rugzak opgedaan en de zware spullen in een zak op het karretje.
Dat ging goed, de hele weg hobbelde het karretje zonder problemen achter hem aan.
Door het bos was prachtig.
Het laatste stuk liep het water over de rotsen, waren er watervalletjes en libelles.
Lastig te fotograferen maar toch gelukt :-)
Langs de oceaan en over een enorme brug liepen we naar Tempel 36.
Van daaruit was het nog een kort stukje naar ons onderkomen voor vannacht.
Het is hier heerlijk rustig dus het slapen gaat vast goed komen straks.