23 november. Onomichi - Imabari

 Er valt weinig te vertellen want als je het verhaal van gisteren achterste voren leest, heb je het verhaal van vandaag :-)

Tuurlijk waren er weer bijzondere momenten.
Toen we vertrokken was de temperatuur rond het vriespunt.
Ons gewone kloffie breidden we uit met een wollen vest, een regenjas/windstopper en handschoenen.
We zagen de zon opkomen boven de bergen, een warm oranje bal die lange schaduwen wierp op de grond.
We hoopten dat de pont al vaarde op zondagochtend op dit tijdstip (7.30uur).
Tuurlijk wel en het was nog druk ook!
De pont zat vol met scholieren, die inderdaad naar school gingen en mensen die aan het werk moesten op zondag.
Wij waren de enige die vrij hadden vandaag :-)
Voordat we aan de bruggen-reeks begonnen, dronken we een heerlijke kop koffie in een cafeetje aan het water.
Pas na de tweede brug gingen de handschoenen en windstoppers uit.
We stopten bij een kleine markt waar we een gevulde rijstbal en een kop thee kregen aangeboden.
Of we nog even wilden wachten voordat we verder fietsten.
De voorbereidingen voor de gevulde rijstballen waren in volle gang en ik mocht helpen met de rijst elastisch te maken door er met een houten hamer op te slaan.
Daarna ging een groep dames de rijst vullen met rode bonen puree.
We liepen langs een paar kraampjes met tweedehands spullen.
Sieb zag een instrument dat op boten en in vliegtuigen wordt gebruikt, een hellingshoek om te zien hoe scheef de boot vaart of het toestel vliegt.
Hij kreeg het gratis mee.
Er stond een rode, ronde doos met daarin een kaligrafeer-set. 
Na alle stempels in ons boek vonden we het leuk om deze, voor het luttele bedrag van €0.60, mee te nemen.
Ik wilde hem net in mijn tas stoppen toen een jonge Japanse vrouw in het Engels aan mij vroeg of ik hem hier gekocht had.
Zij was zelf een kaligrafiste en liet ons haar instagram-account zien.
Echt schitterend, ze zette het zelfs als tatoeage.
We raakten aan de praat en bleek dat een goede vriend van hun een “ramen” (mie) restaurant in Amsterdam heeft.
Japanser kunnen we het niet krijgen dus meteen het adres genoteerd :-)
Op het eiland daarna hadden we gisteren de zuidkant gefietst en kozen we vandaag voor de noordkant die veel groener was met witte stranden en palmbomen.
We waanden ons in Zuid Frankrijk aan de Côte d’Azur.
We fietsten verder onder een blauwe lucht met witte en dreigende wolken maar gelukkig viel er geen drup regen.
Tussen de middag aten we bij een tentje streetfood, een dubbelgevouwen omelet met mie ertussen en overgoten met zoete sojasaus en mayo.
Over de volgende twee eilanden waren we zo heen gefietst en begonnen we aan Oshima met een paar flinke heuvels en tot slot de langste brug.
Gelukkig werd de weg naar het Centraal Station van Imabari ook met een blauwe lijn aangegeven en leverden we rond half vier de fietsen weer in.
We hadden een super fijn weekend gehad met mooi weer, nauwelijks wind, gezellige mensen ontmoet, oude dorpen gezien en een paar hele goede fietsen.
Morgen een dagje rust en dinsdag beginnen we dan aan de laatste 300km van onze tocht.