zondag 15 juli 2018

14 juli

Ondanks dat er een briefje in de keuken hing dat er geen alcohol gedronken mocht worden in dit Pelgrimscentrum, gingen er een aantal pelgrims toch behoorlijk aangeschoten naar bed.
Voor het eerst sinds onze tocht sliepen we op een slaapzaal, een ruimte die we deelden met vier anderen waarvan er drie hun roes onder luid gesnurk uitsliepen.
De reden waarom Sieb al om 5.30uur eieren stond te bakken voor op ons brood voor tussen de middag en rond 6.00uur bezig was mijn rugzak in te pakken.
Om 7.15uur waren we op weg.
Eerst ruim vijf kwartier omhoog waarbij we regelmatig achterom keken maar omdat er laag hangende bewolking was, zagen we niet de bergen waar we de afgelopen paar dagen overheen gewandeld waren.
Er kwam weer een mooi stuk moeras, veel bos en velden vol graan.
Twee nachten geleden hadden we een Noorse Mw ontmoet die een herberg runt op het stuk wat wij vandaag liepen.
Om 11.15uur klopten we bij haar aan.
Ze was blij verrast en liet ons het Pelgrimsonderkomen zien en een vuurplaats waarvandaan er een schitterend uitzicht was over het fjord.
Ze had duidelijk groen vingers want de tuin stond vol met bloemen, hele gewone maar ook een aantal bijzondere waaronder een knalblauwe klaproos.
Na een kop koffie met een aalbessenmuffin liepen we naar de kust wat nog een flinke wandeling naar beneden was.
Buvika had ook een bijzondere kerk, het was een achtkant.
Jammer dat ie gesloten was, we wilden graag weten hoe zo’n kerk was ingedeeld.
Na de boodschappen liepen we richting camping om daar de schipper te bellen die ons de rivier over zou zetten.
De officiële route van het Olavspad steekt hier de rivier over om dan in een boog over de laatste berg naar Trondheim te gaan.
In 1275  kwam er een wet die stelde dat de boerderij die het dichtst bij een weg stond waar een oversteek was, de veerman moest leveren.
Deze boerderij, Sundet Gård, deed dat tot 1860.
Sinds het Olavspad nieuw leven is ingeblazen ergens begin deze eeuw, heeft de boer een sloep waarmee hij Pelgrims die bij hem logeren, overzet.
Vanaf de oever was het nog een stuk van 200m. omhoog waar we een rood geverfd huisje kregen helemaal voor ons alleen, heerlijk, geen gesnurk vannacht

Geen opmerkingen:

Een reactie posten