We werden wakker en zagen een prachtige blauwe lucht.
Gelukkig geen mist meer, die hadden we in de bergen achtergelaten.Tijdens het ontbijt bedachten we dat het wel leuk was om op de fiets nog 2 tempels te bezoeken en daarna maar zien wat er op ons pad kwam.
Het hotel had twee fietsen, kleine vouwfietsen waarvan de zadelpen een flink stuk omhoog moest anders fietsten we met onze knieën in onze nek.
We moesten goed opletten want voordat we er erg in hadden reden we aan de verkeerde kant van de weg maar we kwamen na een half uurtje aan bij Tempel 50.
Zo stil en rustig.
Er liep een echtpaar in traditionele kleding, zij in een kimono en hij in het zwart.
Binnen 10 minuten waren bij een heel bijzondere tempel.
Er waren kinderen van 5, 6 jaar in traditionele kleding en er waren ouders met baby’s.
Het schijnt dat deze plek voor geluk en gezondheid zorgt en dat daarom veel ouders in november hun kind naar deze tempel brengen.
Al dat kleine grut was leuk om naar te kijken :-)
Ook was er een lange grot met oude beeldjes die op kinderen leken.
Op de fiets deden we een stuk van de Henro route en zo kwamen we langs een enorme gouden bal, Fudoki Hill Mantora.
Geen idee wat het allemaal betekende maar ik kreeg kippenvel van de plek, allemaal houten beelden die me aanstaarden, brrr.
Weer verder kwamen we bij een shrine, de Isaniwa Shrine.
Een prachtig rood gebouw wat nog dienst deed als gebedsplaats.
Ook hier waren jonge kinderen in traditionele kleding die de zegen van een geestelijke kregen.
Wij kwamen op de fiets vanuit een hoger gelegen deel er naartoe maar de mensen die vanuit de stad deze plek wilden bezoeken moesten een goede conditie hebben want er was een hele lange trap naar boven.
Verderop stond een klok die elk uur in beweging kwam.
De klok werd hoger en breder, er bewogen poppen en voor de 2 minuten dat het duurde, stonden er veel mensen te kijken.
Via een overdekte winkelstraat kwamen we uit bij het oudste badhuis van Japan:
Dogo Onsen.
Een heel mooi oud en groot gebouw waar vanuit een grot warm water naar binnen stroomde en iedereen daar lekker kon badderen.
Het kasteel van Matsuyama lieten we voor wat het was.
Altijd leuk om met een kabelbaan naar boven te gaan maar het was er druk en we wilden ook nog een fietstocht regelen voor volgend weekend.
Dus terug in het hotel pakten we alles bij elkaar om onderkomens te regelen.
Naast de receptie was een grote tafel waar we de ruimte hadden om alles overzichtelijk neer te leggen en de receptioniste om hulp te vragen indien nodig.
Nou, die hulp konden we wel vergeten, niet omdat ze geen Engels sprak maar omdat ze voor gasten van dit hotel geen reserveringen in andere onderkomens mocht regelen.
Uiteindelijk lukte het ons toch dus zitten we volgende week 2 dagen op de fiets:-)
Nu gaan we onze spullen inpakken want morgenochtend verlaten we voor twee dagen Shikoku om in Hiroshima naar het Vredespark en het museum te gaan over alle ellende die de eerste atoombom veroorzaakte.
Meneer de President: slaap zacht!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten