We hadden afgelopen nacht een tuinhuis tot onze beschikking.
Het was eigenlijk een woonkamer/ keuken met daaronder een slaapkamer.Ondanks dat het flink had geregend was het in het huisje benauwd warm en ondanks dat we deuren openzetten koelde het niet af.
De slaapkamer daarentegen was super koel, tegen het frisse aan.
Dat stond garant voor een goede nachtrust en die hadden we :-)
Om 8.00uur werden we wakker, laat voor ons doen.
Koffie gezet, afbakbroodjes in de oven, ontbeten en de rugzakken ingepakt.
De wandelschoenen hadden we gisteren gelaten voor wat ze waren en dat was niet slim geweest.
Door de regen waren ze toch behoorlijk nat geworden, niet alleen de buitenkant ook van binnen en daar hadden we geen aandacht aan geschonken.
Suf want nu werden onze sokken nat en daarmee onze voeten wat weer garant stond voor blaren.
Er was nu niets meer aan te doen en dus stapten we rond 9.00uur de weg op, eerst richting Duitsland en daarna langs de Geleenbeek naar Sittard.
We hadden het idee om in Duitsland ergens Kaffee mit Kuche te nemen maar alles wat we tegenkwamen was gesloten.
Vanaf Maria Hoop volgenden we een eigen route.
Eerst een stuk over asfalt onder eikenbomen, gevolgd door een landweggetje tussen mais en korenvelden door en tot slot een weg dienstdoende voor tractoren.
Op het punt waar we het Pieterpad weer opgingen stond een grenspaal, we waren weer in Nederland.
Langs de Geleenbeek liepen we Sittard binnen.
Over een kaal stuk terrein kwamen we de stad in, het waren de Schootsvelden om de vijand op tijd te zien aankomen.
Er stond een groot klooster met kapel en daarachter de Petruskerk uit de 13de eeuw.
Op de markt vonden we een terrasje bij Schrage waar we rijstevlaai bestelden.
De rijstevlaai was heerlijk maar als toef op de vlaai hadden ze slagroom uit een spuitbus gebruikt, zo niet lekker.
Bij deze temperatuur liep de “slagroom” sneller van de vlaai dan wij het Pieterpad konden lopen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten