Om 6.45uur liepen we door de stille straten van Swalmen.
We hadden het ontbijt in onze rugzak gestopt en hoopten op net zo’n mooi plekje als gisteren maar na ruim twee uur lopen waren we nog steeds niets tegengekomen.Op een kruispunt stond een groot rotsblok waar we koffie maakten en onze boterhammen aten.
Ondanks dat het vroeg op de zondagochtend was, lieten mensen er hun hond uit, jogden er joggers, wandelde er wandelaars en fietsten er ......fietsers, heel goed:-)
Aanspraak genoeg dus en zo werd een kwartiertje rust al gauw een half uur.
We wandelden door de tuin van Kasteel Hillenraedt richting Boukoul.
Een dorp waar we alleen een boerderij van zagen en we na het bos op, alweer, een stuk Romeinse weg terecht kwamen.
In het boekje was te zien dat we een omweg gingen lopen, daar hadden wij bij deze hoge temperatuur van 30 graden geen zin in en dus spiedden wij op onze navigatie of we een stuk konden afsnijden.
Dat kon wel maar het pad was al zeker in geen honderd jaar gebruikt.
Maar goed ook want nu kwamen we langs een grote Kasteel Boerderij uit de 16de eeuw: Zuidewijk Spick dat behoorde bij Kasteel Hillenraedt.
Het was werkelijk schitteren met een slotgracht, grote woonhuis en vele stallen.
We liepen onder de N280 door, lieten Roermond rechts liggen en passeerden Maalbroek, Spik en Straat.
De dorpen werden verbonden door de Maasnielderbeek, een beek in een oude Maas-bedding met een rivierterras dat een aantal meters hoger lag en waar wij op wandelden.
Via een officiële verandering in de route kwamen we aan de noordkant Melick binnen, liepen een kaarsrechte weg zuidwaarts waar we het dorp weer verlieten.
Niet veel van het dorp gezien maar mooi wel weer een stuk Romeins Weg gelopen!
We wandelden door weilanden en een stuk langs de kronkelige Roer toen ik na een bocht mijn broer Paul zag staan :-)
Hij woont in St.Odiliënberg en was ons tegemoet gelopen.
Gezellig met hem en zijn vrouw bijgepraat en koffiegedronken met gebak.
We mochten niet verder lopen zonder lunch met lekkere verse broodjes :-)
Daarna een rondgang door de kleurrijke en mooie tuin waar het voor vogels een waar paradijs is.
Met achterlaten van Sieb zijn wandelkar vertrokken we naar Maria Hoop.
De overige drie dag loopt Sieb met de rugzak op zijn rug eens kijken of dat bevalt.
Onze navigatie had een weg gevonden die bijna in een rechte lijn van St. Odiliënberg naar Maria Hoop liep.
We wilden daar snel zijn want er was voor vanmiddag in dit deel van Limburg code oranje afgegeven met onweer en kans op grote hagelstenen.
Eerst even langs de supermarkt voor het avondeten en toen zo snel mogelijk op pad.
Langzaam trok de lucht dicht, de bewolking werd van vriendelijk grijs naar bijna zwart en in de verte hoorden wij het onweer naderen.
Sieb zijn app gaf een seintje dat het over een kwartier langere tijd zou gaan regenen terwijl we nog zeker vier km. moesten afleggen.
Het gedonder kwam steeds dichterbij waarop we schuilden bij een boerderij.
Niet veel later stortregende het, het water kwam met bakken uit de lucht, het licht flitste en het rommelde en donderde boven onze hoofden.
Het zou een kwartier duren en inderdaad leek het even beter te worden.
De rugzakken werden van hoezen voorzien en ik trok mijn regenjas aan, de tweede keer deze vakantie.
We waren nog niet uit onze schuilplaats tevoorschijn gekomen of jawel, het begon weer vreselijk te plenzen, de regen kon er geen genoeg van krijgen.
We schuilden onder de veranda van een gesloten café waar we na 10 minuten onze reis vervolgden en even na vier uur aankwamen bij de B&B waarvan de eigenaar zich verbaast afvroeg of wij tussen de regendruppels door gelopen waren :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten