Gisteravond kregen we een app-je van mijn broer Paul dat hij graag langs wilde komen in Jülich maar dat de covid-maatregelen hem de toegang tot Duitsland niet toestonden.
Dus besloten wij om, als we de route volgden tot de Hoofdstraat in Sint Odiliënberg, niet rechtsaf maar linksaf te slaan waar op nog geen 50meter van de route Paul en Karin woonden.Om 6.30 waren we klaarwakker, pakten de boel in en zaten ruim voor 8.00 op de fiets.
We volgden het fietspad langs de Rur wat van de hoge waterstand van 2 weken geleden flink te lijden had gehad.
Het asfalt was weggeslagen waardoor we over de grove kiezels fietsten en op sommige plaatsen was het pad zo smal geworden dat we achter elkaar moesten fietsen, het asfalt was in de rivier verdwenen.
In Linnich deden we boodschappen bij Edeka voor ons ontbijt wat we bij een rustige picknickplek opaten.
We passeerden Hückelhoven, Ratheim en Effeld maar nergens was koffie te krijgen.
Uiteindelijk streken we neer op een terras in Vlodrop voor een cappuccino nog maar 6km bij mijn broer vandaan.
De laatste kilometers gingen door een bos en toen we daaruit kwamen stond Paul ons al op te wachten:-)
Heerlijk om na 6 weken over onze ervaringen te kunnen vertellen en Paul over de zijne.
Na een uitgebreide lunch en uitwisseling van ervaringen sprongen we weer op de fiets om via Roermond, Horn, Heythuysen, Roggel en Heibloem aan te komen op de camping bij Asten waar we een trekkershut konden huren.
De natte tent staat in de hut te drogen en wij zitten aan een Gouden Carolus tripel, het lekkerste biertje wat wij kennen.
We zijn blij weer op Nederlandse bodem te zijn, het mondkapje wat in Duitsland overal verplicht was heb ik in de eerste de beste prullenbak gegooid!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten